Eugeniusz
oficer armii rosyjskiej, generał WP, ur.28.01.1872r w Tyflisie w Gruzji zm.7.11.1934 w Druskiennikach a pochowany został na Powązkach Wojskowych w Warszawie. Był synem Adolfa i Marii z Szafrańskich, żonaty z Wilhelminą Tilgman , z którą miał 3 dzieci: Mikołaja (1897), Marię (1898) i Alfreda (1913). W latach 1882-89 uczył się w korpusie kadetów w Tyflisie, następnie był junkrem w konstantynowskiej szkole artylerii w Petersburgu. Dn. 5.08.1891 otrzymał nominację na podporucznika, w 1895 na porucznika, w 1897 na sztabskapitana a w 1904 na kapitana. W 1910r. awansował na podpułkownika z nominacją na dowódcę 3 górskiej baterii Finlandzkiej Dywizji Strzelców. W początkowym okresie pierwszej wojny światowej brał udział w walkach jako dowódca baterii. W 1915 awansował na pułkownika i dowódcę 1 Finlandzkiej Brygady Artylerii Parkowej by następnie zostać dowódcą dywizjonu artylerii. W 1917r. przeniósł się do 1 Korpusu Polskiego gen. Józefa Dowbor – Muśnickieg, w którym został dowódcą dywizjonu Artylerii moĄdzierzy w Wysoczanach k.Witebska. W styczniu 1918r odmówił wezwaniu dowództwa oddziałów bolszewickich do rozbrojenia i poddania się i przedarł się wraz z podległym mu oddziałem do punktu koncentracyjnego 1 Korpusu Polskiego w Bobrujsku, przenosząc ze sobą zamki armatnie i przyrządy celownicze (wobec niemożności zabrania ze sobą armat).Za ten czyn Eugeniusz został odznaczony w 1922r. Orderem Virtuti Militari Vkl. W dn.12.06.1918r. został mianowany generałem podporucznikiem rozkazem Dowódcy 1 Korpusu Polskiego. Wobec przymusowej demobilizacji korpusu został zwolniony ze służby. Przyjechał do Królestwa Polskiego, gdzie pod okupacją niemiecką organizował związek niepodległościowy.Dekretem Naczelnika Państwa z dn.20.11.1918r. zatwierdzono mu stopień generała podporucznika i został mianowany inspektorem artylerii aby w 1919r. zostać generalnym inspektorem artylerii, na którym to stanowisku organizował artylerię polską. W kwietni 1920r na własną prośbę został przeniesiony do rezerwy i objął stanowisko członka Dyrekcji Zakładów Amunicyjnych by w sierpniu ponownie zgłosić do pełnienia służby Wojskowej ( w związku z ofensywą Armii Czerwonej na Warszawę). Powierzono mu dowództwo Artylerii Gubernatorstwa Warszawy (póĄniejszej I Armii) i zorganizowanie artyleryjskiej obrony przyczółka Mostowego. Po ustaniu działań wojennych ponownie podjął starania do zaliczeniu go do rezerwy w celu przejścia do pracy w Zakładach . W dn.7.11.1923r. Prezydent RP zatwierdził przeniesienie Eugeniusza w stan spoczynku przyznając mu jednocześnie stopień generała dywizji. Był jednym z organizatorów i prezesem Stowarzyszenia Dowborczyków . Odznaczony: poza wymienionym Orderem Virtuti Militari, oficerskim krzyżem Legii Honorowej, Krzyżem św.Jerzego 4 stopnia, Złotym Krzyżem św.Jerzego, Krzyżem św.Włodzimierza 3 i 4 stopnia, Krzyżem św.Anny 2 i 3 stopnia oraz Krzyżem św.Stanisława 2 i 3 stopnia. Spoczywa w Warszawie na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach kw. Dowborczyków,A18 rząd 5 grób 1.